Χρονόμετρα

Έστεναν ένα τσαπί ορθό στη μέση του χωραφιού και  πως του στυλιαριού ο ίσκιος άξαινε και μίκραινε στης μέρας το διάβα, έτσι κι η γνώση της ώρας. Κάποτε ο ίσκιος του τσαπιού χάνονταν, ότι κατακορφής ο ήλιος τ’ ουρανού κι ήτανε μεσημέρι… Και κάθονταν κι ανάσαιναν οι αργατιές κι έτρωγαν το ψωμί και μέρευαν ψίχα απ’ της μπλάνας την αγριάδα… Δεν ύπαρχε ρολόι τότες κι ούτε η ώρα άλλαζε… Σημάδια ο ήλιος, ο ίσκιος και το τσαπί… Κι άκουες να λένε, ώρα χάραμα, ώρα κολατσιό, ώρα γιόμα, ώρα απόγιομα, ώρα δειλινό, ώρα βράδυ…