Τα χρόνια της δεκαετίας του εξήντα οι δερμάτινες μπάλες στο χωριό ήταν δυσεύρετεs. Μερικά παιδιά που έρχονταν το καλοκαίρι σαν παραθεριστές από την Αθήνα ή το Μεσολόγγι έφερναν πλαστικά τόπια που όμως δεν αναπηδούσαν πολύ. Την περίοδο των Χριστουγέννων είχαμε και τη φούσκα του γουρουνιού πού άντεχε για λίγες μέρες . Κάποια παιδιά είχαν γίνει ειδικοί στο να επισκευάζουν παλιές μπάλες. Όταν δεν υπήρχε διαθέσιμη μπάλα χρησιμοποιούσαμε ακόμη και κονσερβοκούτια που άφησαν τη σφραγίδα τους στα καλάμια μας .Το κυριότερο παιχνίδι που παιζόταν ήταν το ποδόσφαιρο και ειδικότερα…Mονότερμα εάν υπήρχαν δύο παιδιά που εκ περιτροπής το ένα έκανε τον τερματοφύλακα και το άλλο σούταρε πέναλτι ή όταν υπήρχαν τρία παιδιά το ένα έμπαινε τερματοφύλακας, και τα άλλα δύο αποτελούσαν τις ομάδες ..Δίτερμα παιζόταν όταν υπήρχαν τέσσερα παιδιά και πάνω. Το γήπεδο συνήθως ήταν κάποια αυλή η κάποια λάκα. Τα καλοκαίρια σχεδόν κάθε Κυριακή μετά την Εκκλησία και εφ όσον υπήρχε διαθέσιμη μπάλα πηγαίναμε στην Πάδι και παίζαμε μέχρι το απόγευμα .
Τα τελευταία χρόνια διαθέταμε δερμάτινες μπάλες που απολαμβάναμε στις σχολικές εκδρομές κυρίως στην Πάδι. Κάποιες φορές παίζαμε στην αυλή του σχολείου που ήταν όμως περιορισμένη και όταν ρίχναμε καμιά ισχυρή κλωτσιά έστελνε την μπάλα στην κατηφόρα και το παιχνίδι σταματούσε και άρχιζε το ψάξιμο της μπάλας . Πολλές φορές , ο χρόνος ανεύρεσης και επιστροφής της μπάλας ήταν μεγαλύτερος του κανονικού παιχνιδιού.
Τα τελευταία χρόνια διαθέταμε δερμάτινες μπάλες που απολαμβάναμε στις σχολικές εκδρομές κυρίως στην Πάδι. Κάποιες φορές παίζαμε στην αυλή του σχολείου που ήταν όμως περιορισμένη και όταν ρίχναμε καμιά ισχυρή κλωτσιά έστελνε την μπάλα στην κατηφόρα και το παιχνίδι σταματούσε και άρχιζε το ψάξιμο της μπάλας . Πολλές φορές , ο χρόνος ανεύρεσης και επιστροφής της μπάλας ήταν μεγαλύτερος του κανονικού παιχνιδιού.
